Niet meer roken, niet meer drinken, geen junkfood meer eten… Zwanger zijn is afzien. Tenzij je ‘t gewoon bent om zonder zonden te leven. Dan kost het geen enkele moeite. Ben ik zelf (ahum) het perfecte voorbeeld van. Roken doe ik sowieso niet en gezond eten is geen opgave maar een plezier. Het enige wat ik mis is een wijntje zo af en toe. Tijdens een gezellig etentje met vrienden of op de bank met mijn lief als beloning na een zware werkdag. Al geef ik bij deze toe, dat ik mezelf bij hoge uitzondering wel eens een glaasje cava toesta. Gedurfd.
Gelukkig is seks wel nog toegelaten. Volgens de vakliteratuur zijn er twee mogelijkheden: ofwel word je extreem geil als je in verwachting bent, ofwel word je een non. Laat ons zeggen dat mijn zwangere zelf zich ergens tussen die twee uitersten positioneert. Ik heb nog wel geregeld zin in een vrijpartij. Maar even vaak is een rondje vogelen het laatste van mijn zorgen. Buik en kind daarin krijg ik trouwens, hoe opgewonden ook, nooit helemaal uit mijn hoofd. Ook mijn lief kan het niet laten om zelfs in het heetst van de strijd een domme babymop te maken. En face it, het spul waar het bij hem allemaal om draait is nu voor een hele tijd van geen enkel belang meer.
Dus kiezen wij tegenwoordig entertainmentgewijs voor andere zeden en gewoonten. Een uitgebreide massagesessie in combinatie met veel knuffelen en kussen bijvoorbeeld. Een ontspannend filmavondje met pakweg groene thee en gedroogde vruchten in de aanslag. Of een romantisch uitje naar een stomend hete… babybeurs.
Ik weet het, spectaculair is het allemaal niet. Maar dat je mij nu een onwaarschijnlijke seut vindt, kan mij hoegenaamd niks schelen. Want mijn lief hoor ik niet klagen. Die heeft bij het uitgaan altijd een bob ter beschikking en hij krijgt elke ochtend een versgeperst fruitsapje voorgeschoteld. Geef toe, daar kan toch geen orgasme tegenop?
Of draagt hij gewoon waardig zijn lot?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten